دو عنصر مهم در اوتيسم

دو عنصر مهم در اوتيسم براي مشخص كردن شدت اختلال طيف اوتيسم بايد “ارتباط اجتماعي” و “رفتار محدود-تكراري” را به طور جداگانه طبقه بندي كنيم. ارتباط اجتماعي سطح ١(خفيف): درمانجو در شروع كردن صحبت و گفتگو با ديگران مشكل دارد يا ممكن به نظر برسد كه، در مقايسه با اكثر مردم علاقه كمتري به صحبت […]

دو عنصر مهم در اوتيسم

براي مشخص كردن شدت اختلال طيف اوتيسم بايد “ارتباط اجتماعي” و “رفتار محدود-تكراري” را به طور جداگانه طبقه بندي كنيم.

ارتباط اجتماعي

سطح ١(خفيف): درمانجو در شروع كردن صحبت و گفتگو با ديگران مشكل دارد يا ممكن به نظر برسد كه، در مقايسه با اكثر مردم علاقه كمتري به صحبت كردن با ديگران دارد.

سطح ٢(متوسط): هم در ارتباط كلامي و هم در ارتباط غير كلامي نقص هاي قابل توجهي به چشم ميخورد.

سطح ٣(شديد): به پا پيش گذاشتن هاي ديگران پاسخ اندكي ميدهد و در نتيجه عملكرد درمانجو به شدت محدود ميشود. گفتار محدود است، شايد در حد فقط چند كلمه.

رفتارهاي محدود-تكراري

سطح ١(خفيف): تغيير باعث مي شود در حداقل يك زمينه ي فعاليتي بعضي مشكلات بروز كنند.

سطح ٢(متوسط): از مدت ها قبل مشخص شده است كه فرد در كنار آمدن با تغييرات مشكل دارد و در عملكرد فرد اختلال به وجود مي آورد.

سطح ٣(شديد): تغيير دادن به روتين فرد به طرز استثنايي دشوار است؛ همه ي زمينه هاي فعاليتي تحت تاثير اين انعطاف ناپذيري رفتاري قرار دارند.
روح الله فتح آبادی

One thought on

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *