رشد اجتماعی در افراد اتیسم

رشد اجتماعی در افراد اتیسم

رشد اجتماعی از مهم ترين مشکلاتی است که افراد ذارای اتیسم با آن روبرو هستند. عملکرد اجتماعی می تواند مستقيماً با وضعيت هيجانی اشخاص اوتیسم و افرادی که با آن ها در ارتباط هستند مؤثر باشد. برای بهبود در روابط اجتماعی يکی از ضروری ترين نيازها در ملاقات با اشخاص عبارت است از: پذيرش، دوست داشتن، تأثير گذاشتن بر يکديگر، استقلال
چطور می توانيم در روابط اجتماعي به کودکمان کمک کنيم؟
گام اول برای رشد مهارت های اجتماعي يک فرد تشخيص رفتارهای رايجی است که افراد انجام می دهند و تشخيص رفتارهايی که مانع موفقيت او در روابط اجتماعی است.
بيشترين تمرکز برای تغيير اين است که مهارت هايی را آموزش دهيم که تعاملات اجتماعی مفيد و مؤثر را توسعه داده و در عوض مشکلات رفتاری را حذف کنيم.
چگونه رفتارهای مزاحم يک تعامل اجتماعی مثبت را بشناسيم؟
وقتی مي خواهيم رفتارهای مزاحمی که با تعاملات اجتماعي مثبت همراه هستند را تشخيص دهيم بايد رفتارهايی که مقاومتشان را برای تغيير بيشتر است را به عنوان رفتارهای مزاحم جدا کنيم
صفات ويژه ای که در زير مي آيد غالباً در رفتارهای افراد اوتيسم به عنوان رفتارهای مزاحم ثبت ثابت شده است
عدم تعادل حسی
رفتارهای حرکتی کليشه ای
انجام رفتارهای تکراری و روزمره
نکته:بايد به خاطر داشته باشيم هدف از آموزش مهارت های اجتماعی بالا بردن موفقيت در مهارت ها و تأثير آن هاست
چطور می توانيم تشخيص دهيم کدام يک از رفتارهای اجتماعی را تغيير دهيم؟
زمينه هايي که برای تغيير مدنظر ما هستند عبارتند از:
تعداد رفتارهای اجتماعی مناسب را محدود کنيم
شروع روابط متقابل اجتماعی مشکل
محدود بودن تقليد
محدوديت يا عدم درک روابط متقابل
محدوديت انعطاف در انتخاب پاسخ های مناسب
تعديل واکنش های مشکل با موقعيت های مناسب
تعديل واکنش های مشکل با رفتارهای ديگران
افزايش اضطراب
پايين بودن تحمل ناکامی
محدوديت مهارت های خودياری شامل بهداشت شخصی و
بعد از تشخيص انواع رفتارهای مزاحم با رفتارهای اجتماعی موفق، چه طور می توانيم آموزش را شروع کنيم؟
برای آموزش يک مهارت جديد بايد عملکرد فعلی افراد تشخيص داده شود.تشخيص رفتارهايی که مزاحم کارکردهای موفق هستند و با توجه به عملکرد فعلی افراد بايد تصميم گيری کرد. وقتی که سطوح مهارت های اجتماعی عملکرد فعلی تشخيص داده شد بر موارد زير تمرکز کنيد:
درک و پيروی از قوانين اجتماعی نوشته نشده
اداره کردن و نگه داشتن تمرکز
سهيم شدن در تجارب مثبت اجتماعی
حفظ سطح قابل قبول بهداشت و نظافت
نکته: نداشتن آگاهی از قوانين اجتماعی و يا نداشتن تعادل رفتاری در پاسخ به قوانين تأثير زيادی بر موفقيت های اجتماعی می گذارد.
افراد اوتيسم در رفتارهايی که با قوانين اجتماعی مرتبط هستند مشکل دارند مخصوصاً در جاهايی که آن قوانين حاکم باشند چون آن ها نمی توانند سريعاً پاسخ گوی واقعی باشند. هم چنين اين قوانين عمومی هستند و برای ما ساده، مطلق و انتزاعی به نظرمي رسد و در موقعيت های طبيعی برای يک شخص اوتيستیک مي تواند سخت باشد
روابط متقابل آن ها با ديگران غالباً آسيب ديده و در درک و فهم و استفاده از ارتباط متقابل محدوديت دارند.زمانی که رابطه متقابل محدود می باشد متعادل کردن رفتارها و هم چنين پاسخ به رفتارهای متقابل ديگران مشکل است که اين بخش مهمی در روابط متقابل می باشد چون به فرد اجازه می دهد که اعمالش را با نيازها، علائق و سطوحی از مهارت های افراد متناسب کند
مشکلات برقراری رابطه متقابل در حساس نبودن اتفاقی يا اهانت آميز بودن رفتار با ديگران نمايان مي شود.چنان که آگاهی افراد از روابط اجتماعی بيشتر شود تمايل آن ها به روابط متقابل اجتماعی تقويت می شود.علائق اجتماعی محرک قوی برای آموزش مهارت های پيچيده روابط متقابل اجتماعی می باشد.
دستورات مؤثر برای آموزش قوانين اجتماعی
ارائه يا معرفی مستقيم قوانين به صورت شفاف و به طور واقعی
ارائه يا معرفی قوانين به طور ديداری
به کارگيری رويکرد سيستماتيک و ساختاريافته
فراهم کردن فرصت هايي برای تمرين
ساختن قوانين اجتماعی برای زندگی روزمره افراد
ارائه دادن تفاسير لغوی از گفتار
نکته: به موضوعاتی که می توانند مانع يا مزاحم تجارب اجتماعی موفق باشند،توجه داشته باشيد.
مشکلات مربوط به توجه از لحاظ روابط اجتماعی به مسائل مربوط به نگهداری توجه و تمرکز همراه است و باعث می شود که اطلاعات کلامی و غير کلامی برای افراد مبتلا به اوتيسم اهميت پيدا می کند.
توجه به اطلاعات مهم اجتماعی می تواند برای آموزش افراد مطرح شود
توجه به اشارات اجتماعی مرتبط
توجه به اشارات پيچيده
اجتناب از تمرکز افراطی روی تعداد کمی از اشارات جديد
– تأييد توجه بر اشارات اجتماعی
غالباً افراد روابط اجتماعی مثبت را بيشتر از روابط اجتماعی منفی تجربه می کنند ولی افراد مبتلا به اوتيسم معمولاًروابط اجتماعی منفی را بيشتر از روابط اجتماعی مثبت تجربه می کنند
روح الله فتح آبادی
ارائه بهترین خدمات به کودکان اتیسم
کودک حتماً باید توسط یک متخصص روانپزشکی اطفال و یک متخصص مغز و اعصاب اطفال ویزیت شود.

به طور فشرده و ترجیحاً هر روز تحت خدمات گفتاردرمانی و کاردرمانی قرار گیرد.

لازم است والدین و مربی کودک روش‌های مناسب تقویت مهارت‌های ارتباطی کودک را از طریق مطالعه کتاب‌های مرتبط و یا به وسیلهٔ جلسات مشاوره‌ای که کاردرمانگر کودک برگزار می‌کند، فرا بگیرند.

ارزیابی وضعیت حسی – حرکتی کودک به وسیله کارشناسان کاردرمانی صورت پذیرد و در صورت لزوم جلسات کاردرمانی ذهنی کودک به طور منسجم برگزار گردد.

موسیقی درمانی، راهکاری برای ارتباط با کودکان اوتیسم است. نقاشی و قصه گویی نیز یکی از روش های موثر تربیت کودکان اوتیسم است و پدران و مادران باید در یک گوشه اتاق نشسته و کتاب های قصه متناسب با سن کودک را با صدای بلند و دلنشین برای علاقه مندی آنان بخوانند.
روح الله فتح آبادی
کاهش اضطراب در مبتلایان به اختلال اوتیسم با حیوانات دست آموز

یک پژوهش جدید نشان می‌دهد بودن در کنار حیوانات خانگی ممکن است به کاهش اضطراب در کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کند. اوتیسم یا درخودماندگی نوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیرطبیعی در کودکان مشخص می‌شود. پژوهشگران می‌گویند این یافته‌ها می‌تواند راهی به سوی درمان این کودکان و بهبود مهارتها و تعاملهای اجتماعی آنها با استفاده از حیوانات خانگی مانند سگ، گربه و خوکچه هندی باز کند

این مطالعه بر روی ۳۸ کودک مبتلا به اوتیسم و ۷۶ کودک سالم انجام شد. روی مچ دست این کودکان دستگاههای خاصی برای تشخیص اضطراب و عکس‌العملهای آنها به شرایط اجتماعی نصب شده بود

در ابتدا از کودکان خواسته شد تا به تنهایی یک کتاب را برای خود بخوانند و سپس هر کودک برای دو نفر دیگر کتابی را خوانده و در آخر ۱۰ دقیقه بازی گروهی انجام دهند. پس از آن کودکان تحت نظارت محققان ۱۰ دقیقه با خوکچه هندی بازی کردند، انتخاب خوکچه هندی به دلیل جثه کوچک و رفتار ملایم این حیوان بود.

نتایج نشان داد کودکانی که به اوتیسم مبتلا بودند، در هنگام کتاب خواندن و بازی گروهی اضطراب شدیدتری نسبت به کودکان دیگر داشتند. اما هنگامی که با خوکچه هندی بازی می‌کردند اضطراب آنها به طور قابل توجهی کاهش می‌یافت.

دلیل این امر می‌تواند حس امنیتی باشد که این حیوانات خانوادگی به کودکان اوتیسمی منتقل می‌کنند. مطالعات قبلی نشان داده بودند که کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسمی در حضور حیوانات خانگی عملکرد اجتماعی بهتری پیدا می‌کنند. این مطالعه دربردارنده شواهد فیزیولوژیکی است که نشان می‌دهد در مجاورت حیوانات خانگی بودن می‌تواند استرسی را که این کودکان در اجتماع تجربه می‌کنند کاهش دهد.

با این حال محققان این مطالعه نمی‌گویند که والدین حتما باید برای کودکان حیوان دست‌آموز خریداری کنند. برای روشن شدن چرایی و چگونگی اینکه حیوانات می‌توانند به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کنند تحقیقات بیشتری مورد نیاز است