کاهش اضطراب در مبتلایان به اختلال اوتیسم با حیوانات دست آموز یک پژوهش جدید نشان میدهد بودن در کنار حیوانات خانگی ممکن است به کاهش اضطراب در کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کند. اوتیسم یا درخودماندگی نوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیرطبیعی در کودکان مشخص میشود. پژوهشگران میگویند این یافتهها میتواند […]
کاهش اضطراب در مبتلایان به اختلال اوتیسم با حیوانات دست آموز
کاهش اضطراب در مبتلایان به اختلال اوتیسم با حیوانات دست آموز
یک پژوهش جدید نشان میدهد بودن در کنار حیوانات خانگی ممکن است به کاهش اضطراب در کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کند.
اوتیسم یا درخودماندگی نوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیرطبیعی در کودکان مشخص میشود. پژوهشگران میگویند این یافتهها میتواند راهی به سوی درمان این کودکان و بهبود مهارتها و تعاملهای اجتماعی آنها با استفاده از حیوانات خانگی مانند سگ، گربه و خوکچه هندی باز کند.
این مطالعه بر روی ۳۸ کودک مبتلا به اوتیسم و ۷۶ کودک سالم انجام شد. روی مچ دست این کودکان دستگاههای خاصی برای تشخیص اضطراب و عکسالعملهای آنها به شرایط اجتماعی نصب شده بود
در ابتدا از کودکان خواسته شد تا به تنهایی یک کتاب را برای خود بخوانند و سپس هر کودک برای دو نفر دیگر کتابی را خوانده و در آخر ۱۰ دقیقه بازی گروهی انجام دهند. پس از آن کودکان تحت نظارت محققان ۱۰ دقیقه با خوکچه هندی بازی کردند، انتخاب خوکچه هندی به دلیل جثه کوچک و رفتار ملایم این حیوان بود.
نتایج نشان داد کودکانی که به اوتیسم مبتلا بودند، در هنگام کتاب خواندن و بازی گروهی اضطراب شدیدتری نسبت به کودکان دیگر داشتند. اما هنگامی که با خوکچه هندی بازی میکردند اضطراب آنها به طور قابل توجهی کاهش مییافت.
دلیل این امر میتواند حس امنیتی باشد که این حیوانات خانوادگی به کودکان اوتیسمی منتقل میکنند. مطالعات قبلی نشان داده بودند که کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسمی در حضور حیوانات خانگی عملکرد اجتماعی بهتری پیدا میکنند. این مطالعه دربردارنده شواهد فیزیولوژیکی است که نشان میدهد در مجاورت حیوانات خانگی بودن میتواند استرسی را که این کودکان در اجتماع تجربه میکنند کاهش دهد.
با این حال محققان این مطالعه نمیگویند که والدین حتما باید برای کودکان حیوان دستآموز خریداری کنند. برای روشن شدن چرایی و چگونگی اینکه حیوانات میتوانند به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کنند تحقیقات بیشتری مورد نیاز است
توصیه هایی برای بهبود کودکان دارای اتیسم
برای بهبود رفتارهای اجتماعی دانش آموزان دارای اتیسم توصیه های زیر ارائه می شود:
به آنان بیاموزید که چگونه با دیگران بازی کنند و بجوشند.
به آنها کمک کنید تا هیجانات و عواطف خود را بشناسند و بر زبان آورند.
این کودکان را تشویق به دوستی با همسالان خود بکنید.
برای افزایش آگاهی اجتماعی آنان، از وسایل کمک آموزشی استفاده کنید.
همچنین برای افزایش مهارت های گفتاری آنان:عبارات مناسبی را برای شروع گفت وگو به کودکان بیاموزید.
برای آسان تر شدن گفت وگو، فنون نمایش و گفتار را به آنها بیاموزید.
به آنها بیاموزید که چگونه برای تاکید بر کلمات اصلی از زیر و بم صدا، آهنگ کلام و تکیه بر کلمات استفاده کنند.
آنها را تشویق کنید که در حضور دیگران بیشتر فکر کنند تا افکار خود را بیان کنند.
از شرایط اضطراب زا که احتمال دارد مانع گفتار آنها شود، بکاهید.
روح الله فتح آبادی