اتیسم چیست؟

اتیسم چیست؟ درخودماندگي يا اوتيسم (Autism)  نوعي اختلال رشدي است که با رفتارهاي ارتباطي، کلامي غير طبيعي مشخص مي‌شود. علائم اين اختلال تا پيش از سه سالگي بروز مي‌کند و علت اصلي آن ناشناخته‌است. اين اختلال در پسران شايع تر از دختران است.  وضعيت اقتصادي، اجتماعي، سبک زندگي و سطح تحصيلات والدين نقشي در بروز […]

درباره اتیسماتیسم چیست؟

درخودماندگي يا اوتيسم (Autism)  نوعي اختلال رشدي است که با رفتارهاي ارتباطي، کلامي غير طبيعي مشخص مي‌شود. علائم اين اختلال تا پيش از سه سالگي بروز مي‌کند و علت اصلي آن ناشناخته‌است. اين اختلال در پسران شايع تر از دختران است.

 وضعيت اقتصادي، اجتماعي، سبک زندگي و سطح تحصيلات والدين نقشي در بروز اوتيسم ندارد.

اين اختلال بر رشد طبيعي مغز در حيطه تعاملات اجتماعي و مهارت‌هاي ارتباطي تأثير مي‌گذارد. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتيسم در ارتباطات کلامي و غير کلامي، تعاملات اجتماعي و فعاليت‌هاي مربوط به بازي، مشکل دارند. اين اختلال ارتباط با ديگران و دنياي خارج را براي آنان دشوار مي‌سازد. در بعضي موارد رفتارهاي خود آزارانه و پرخاشگري نيز ديده مي‌شود. در اين افراد حرکات تکراري (دست زدن، پريدن) پاسخ‌هاي غير معمول به افراد، دلبستگي به اشيا و يا مقاومت در مقابل تغيير نيز ديده مي‌شود و ممکن است در حواس پنجگانه (بينايي، شنوايي، بساوايي، بويايي و چشايي) نيز حساسيت‌هاي غير معمول نشان دهند. هسته مرکزي اختلال در اوتيسم، اختلال در ارتباط است

مهارت های اجتماعی

کودکان اوتيستيک درک اجتماعي کمتري نشان مي‌دهند. بطورخود به خودي به افراد گرايش ندارند، احساساتي نمي‌شوند و به احساسات واکنش نشان نمي‌دهند، ارتباط کلامي و نوبت گيري نيز ندارند ولي نسبت به مراقبان اوليه شان وابستگي نشان مي‌دهند.ايجاد و حفظ دوستي‌ها غالباً براي آنها مشکل است.

 

ارتباط با محیط بیرون

اکثر افراد اوتيستيک گفتار طبيعي کافي براي مقابله با نيازهاي ارتباطي روزمره شان را کسب نمي‌کنند. تفاوت در نحوه برقراري ارتباط از نخستين سال زندگي مشاهده مي‌شود و ممکن است شامل: تأخير در آغاز babbling، اشارات و حالات غير معمول، کاهش حساسيت و واکنش محيطي مناسب و طرح‌هاي صوتي که هماهنگي با محيط ندارد، شوند.

در طي ۲و ۳ سالگي، کودکان اوتيستيک کمتر از ساير همسالان صداسازي به صورت منفرد و تکراري، همخوان، کلمه و مجموعه کلمات دارند. حالات بدني آنها با کلمات هماهنگ و ترکيب نمي‌شوند، کودکان اوتيستيک کمتر درخواستهايشان را مطرح مي‌کنند و يا در تجاربشان با ديگران شريک مي‌شوند و بيشتر به نظر مي‌رسد که کلمات سايرين را تکرار مي‌کنند و يا ضماير را معکوس بيان مي‌کنند، جلب توجه کودک، براي شرکت در گفتار بين فردي لازم است.

همچنين کودکان اوتيستيک در بازي انتزاعي تخيلي و استفاده از سمبلها در زبان مشکل دارند.

رفتارهای تکراری

افراد اوتيستيک نمونه‌هاي زيادي از رفتارهاي تکراري و محدود نشان مي‌دهند که در جدول بازبيني شده رفتارهاي تکراري به اين نحو طبقه بندي شده‌است:

  1. رفتارهاي کليشه‌اي: اين رفتارها شامل رفتارهاي تکراري مثل حرکات پر زدن با دست، صداسازي، چرخش سر و تکان دادن بدن هستند.
  2. رفتارهاي اجباري : اين رفتارها از يکسري قوانين پيروي مي‌کنند مانند مرتب کردن اشيا در يک مسير مشخص.
  3. يکسان سازي: مقاومت در برابر تغيير است براي مثال در مقابل جا به جا کردن اثاثيه منزل مقاومت مي‌کنند و يا از تغيير وضعيت موجود سرپيچي مي‌نمايند.
  4. رفتارهاي تشريفاتي: در اين حالت فرد فعاليتهاي روزانه را همواره به يک صورت انجام مي‌دهد براي مثال اين رفتارهاي تشريفاتي در هنگام غذا خوردن و لباس پوشيدن ديده مي‌شوند. اين آيتم بسيار نزديک به يکسان سازي است و از برخي جهات با آن در ترکيب است.
  5. رفتارهاي محدود :به معني محدوديت در علايق، تمرکز و فعاليتهاست براي مثال علاقه کودک به يک برنامه تلوزيوني يا اسباب بازي خاص محدود مي‌شود.
  6. خودآزاري : که شامل رفتارهايي هستند که آزاردهنده هستند يا باعث آسيب به کودک مي‌شوند براي مثال ضربه به چشم و يا سيخونک به پوست و يا ضربه به دست (با شئ نوک تيز) ويا ضربه به سر.
  7. هيچ رفتار تکراري خاصي به تنهايي ويژه اوتيسم نيست ولي هريک از اين رفتارها ممکن است به ميزان متفاوتي در کودکان اوتيستيک ديده شوند.

 

در بعضي از اين كودكان خشونت و خود آزاري نيز مشاهده مي شود .

در افراد اُتيستيك ممكن است رفتارهاي زير نيز بروز كند :

۱- اصرار بر يكنواختي و مقاومت در برابر تغييرات.

۲-در بيان نياز هاي خود دچار مشكل هستندو به جاي استفاده از كلمات از اَداها و اشاره استفاده مي كنند .

۳-تكرار كلمات ،خنده نابجا ، گريه بي مورد ، نشان دادن استرس و نگراني بي علت .

۴-ترجيح مي دهند كه تنها باشند.

۵-پرخاشگري

۶-به سختي با ديگران رابطه برقرار مي كنند .

۷-دوست ندارند كه كسي را بغل كنند و يا اينكه كسي آنها را بغل كند .

۸-تماس چشمي ندارند و يا اينكه بسيار كم است .

۹-با روشهاي معمول آموزشي نمي توانند چيزي بياموزند.

۱۰-بازي هاي غير عادي انجام مي دهند.

۱۱- اشياء در حال چرخش را دوست دارند و خود نيز سعي مي كنند اشياء را به حالت چرخش در بياورند .

۱۲-دلبستگي غير عادي به بعضي از اشياء پيدا مي كنند .

۱۳-از نظر احساس درد حساسيت بالاتر و يا پائين تري نسبت به افراد عادي دارند .

۱۴-ظاهراً از چيزي نمي ترسند .

۱۵-از نظر فعاليت هاي فيزيكي ، فعاليت زيادتر و يا كمتري نسبت به كودكان سالم دارند .

۱۶-حركات بدني آنها به صورت نرم و عادي نيست .

۱۷-اگرچه آزمايشات شنوائي بر روي آنها سالم بودن شنوائي آنها را ثابت مي كند اما در برابر نام خود و دستورات

كلامي خود را بي تفاوت نشان مي دهند .

One thought on

  • منا

    در خصوص سایر تشخیص هایی که با تست انجام میشه هم کاری میشه کرد
    تستی برای سنجش اونیسم وجود داره؟

    Reply

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *