اقدامات لازم در کار با کودک اتیسمی که دارای حس شنوایی کند کاری باشد

اقدامات لازم در کار با کودک اتیسمی که دارای حس شنوایی کند کاری باشد
الف) آنچه که والدین افراد دارای اتیسم باید به آن توجه نمایند:
– محیط زندگی کودک نباید زیاد ساکت و آرام باشد.بهتر است دربرگیرنده برخی صداها باشد.
– هرچند گاه کودک را به فضاهای باز که منعکس کننده صدا می باشد مثل فروشگاه های بزرگ، بازار، خیابان های شلوغ و پر از ترافیک ببرید.البته باید مراقب بود که در این مکان ها به کودک آسیبی نرسد، زیرا کودک ممکن است جهت صداها را به خوبی تشخیص ندهد.
– برای کودک اسباب بازی های صدادار تهیه شود.
– بهتر است صدای محرک های مختلف بیشتر منقطع باشد، نه ثابت و یکنواخت.صدا نیز دارای کیفیت های مختلف ریتمیک و زیر و بمی و بلندی باشد.
– در طی روز مکان هایی برای کودک فراهم شود تا به دور از مزاحمت برای دیگران، اشیا مختلف را با ضبط صوت (حتی صدای خود کودک را) برای او پخش کنید و ترغیبش کنید تا به آن گوش دهد.

ب) آنچه درمانگر باید انجام دهد:
-بعد از اینکه کودک به محیط و درمانگرش اعتماد پیدا کرد.درمانگر باید کشف کند کودک از میان انواع مختلف صداها، به کدامیک بیشتر توجه می کند (به رغم کم توجهی کودک به صداها) و بر کدام صدا تمرکز می کند.درمانگر باید فعالیت های خود را از همان نقطه شروع کند.درمانگر به تدریج تولید صدا را از با شدت و سپس با ریتم های مختلف ادامه می دهد.پس از آن که پاسخ یا توجه کودک را به صدا مشاهده کرد به تدریج از شدت و فراوانی صدا کم می کند و در هر بار انتظار می رود که کودک به آن صدا توجه نماید.کاستن از شدت صدا ممکن است در طی جلسات مختلف صورت پذیرد.
-پس از آن که کودک با صدای وسیله آشنا شد و به آن توجه کرد،درمانگر باید از اشیایی که صدای مشابه آن وسیله را دارند استفاده نماید.و آن را در شدت و ضعف های مختلف صدایی به کودک ارائه دهد.کودک پس از مدتی توجه نشان دادن به آن باید صدای این وسایل را درک و تمیز دهد.
-درمانگر تمرینات فوق را باید در مورد اشیا صدادار گوناگون انجام دهد.پیشرفت کودک باید به آنجا برسد که بتواند به صداهای دارای بلندی کم، مثل صدای تیک تاک ساعت یا صدای پا و نظیر آن واکنش نشان دهد.
-در ابتدای جلسات درمان، کودک را باید با صدای بلند مورد خطاب قرار دهید ولی به تدریج و به ویژخ در پایان جلسات درمان، کودک بایستی زمانی که آهسته مورد خطاب قرار می گیرد توجه نشان دهد.
تمرینات تمیز شنیداری را می توان در پایان جلسات درمان با کودکانی که حساسیت بیش از اندازه و یا کمتر از حد معمول به محرک های شنیداری دارند انجام داد.
-کودک را وادارید تا با چشمان بسته به صداهای مختلف محیطی نظیر ماشین، هواپیما، حیوانات، صدای آدم های بیرون محوطه و نظیر آن گوش دهد و آن را تمیز دهد.
-اصواتی را می توان روی نوار ضبط کرد و سپس از کودک خواست تا پس از گوش دادن به آن ها منبع ایجاد آن صداها را بگوید.
– به کودک آموزش دهید تا صداهایی مانند صدای افتادن مداد، پاره کردن کاغذ، افتادن توپ به زمین، تراشیدن مداد، بریدن با قیچی، نوشتن روی تابلو و نظیر آن را تشخیص دهد.
– کودک صداهای مختلف مربوط به خوردن خوراکی های متفاوت را تمیز دهد.مانند صدای خوردن کاهو،گاز زدن سیب، جویدن هویچ و نظیر آن ها را.
– جهت مختلف صداها را تشخیص دهد.
روح الله فتح آبادی

سایت مرتبط در حوزه کودک و فرزندپروری

آموزش انسجام شنیداری