اتیسم: ایجاد یک برنامه اجتماعی برای کودکانتان در روش سانرایز

ایجاد یک برنامه اجتماعی برای کودکانتان در روش سانرایز
هر یک از این مهارتهای مذکور زیرمجموعه هایی دارد و هر یک از زیرمجموعه ها دارای پیوستاری از ۱ تا ۵ است.بر اساس این پیوستار خط پایه‌ی کودک را تعیین می کنیم و بعد برای کودک برنامه ای طرح ریزی می نماییم تا پله پله مراحل ترقی را طی کند و در مهارتهای مذکور بهبود یابد.
گام اول
ابتدا ببینید کودکتان در هر یک از مهارتها در کدام یک از سطوح تعیین شده است. اگر نشانه ای یک توانایی را نشان می دهد ولی به خوبی و پیش بینی شده آن عمل را انجام نمی دهدآ این سزح هدف ما خواهد بود.. توانایی کودکتان را زمانی که با وی در اتاقی عاری از عوامل حواسپرتی باشدبررسی کنید. تمام اطلاعات شما بر اساس میانگین مشاهدات شماست. اگر افراد دیگری با کودک شما کار می کنند مشاهدات آنها را با اطلاعات خود ادغام کنید تا نتیجه بهتری عایدتان شود.مشاهدات خود را در یک دوره دو هفته ای انجام دهید. تا خط پایه خود را با اطمینان بیشتری مشخص کنید. ما پیشنهاد می کنیم هر ماه کودکتان را در هر یک از مهارتها ارزیابی کنید و میزان پیشرفت آنها را درهر ماه مشاهده کنید. به مشاهدات خود اعنماد کنید. مطمئنا قرار نیست یک ارزیابی بی نقص از کودک داشته باشید
گام دوم: درست کردن یک برنامه اجتماعی
حال که برای کودک دارای اختلال طف اتیسم تان خط پایه تهیه کرده اید، شروع کنید یک برنامه ی اجتماعی ( اهداف اجتماعی) درست کنید و حداقل تا یک ماه برنامه خود را تغییر ندهید یا چیزی به آن اضافه نکنید. اهداف از پایه ترین تا سخت ترین مشخص است. به محض اینکه کودک یک مرحله را با موفقیت گذراند و قسمت مخصوص به آن در جدول تیک خورد. بلافاصله مرحله بعد که در جدول مشخص است را شروع می کنیم.
مثال: اگر کودکتان در در بخش ارتباط کلامی در سطحی قرار دارد که می تواند یک شبه کلمه بگوید( اصواتی که ادا می کند شبیه به کلمه باشدو به صورت مداوم از آن استفاده می کند مرحله بعد این است که بتواند پنج شبه کلمه یا بیشتر ادا کند. این هدف بعدی برنامه تان خواهد بود.
اگر کودکتان در پایه ترین سطح یک توانایی یا مهارت باشد آنقدر ادامه دهید تا آن مهارت را کسب کند. اگر لازم شد هدف خود را به اجزای کوچکتر تقسیم کنیم. اگر کودکان همه مهارتهای یک سطح مشخص را به دست آورد سپس شروع به آموزش مهارتهای اساسی در گام بعدی شوید. دانستن این امر مهم است که اکثر کودکان همه این مهارتها را به این ترتیب نمی آموزند. ممکن است در مهارتهای مختلف در سطوح متفاوتی باشند. برای مثال کودکتان ممکن است در مهارت ارتباط کلامی در سطح ۳ باشد در حالی که در بخش انعطاف پذیری در سطح ۱ قرار گرفته است.
جاوید تکجو