بازی وتعامل اجتماعی در کودکان دارای اتیسم

بازی وتعامل اجتماعی در کودکان دارای اتیسم مقدمه بازی ،بخش بزرگی از زندگی کودکان را دربرمی گیرد،درحقیقت بازی وکودک به همدیگر تعلق دارند.به وسیله ی بازی ،کودک مهارت های زیادی را گسترش وبهبود می بخشدکه تنها در حوزه ی اجتماعی وهیجانی قرار ندارند .کودکان همیشه جایی را برای بازی کردن پیدا می کنندوبه عنوان حرفه […]

بازی وتعامل اجتماعی در کودکان دارای اتیسم
مقدمه
بازی ،بخش بزرگی از زندگی کودکان را دربرمی گیرد،درحقیقت بازی وکودک به همدیگر تعلق دارند.به وسیله ی بازی ،کودک مهارت های زیادی را گسترش وبهبود می بخشدکه تنها در حوزه ی اجتماعی وهیجانی قرار ندارند .کودکان همیشه جایی را برای بازی کردن پیدا می کنندوبه عنوان حرفه ی خاص کودکان،روش آن ها برای بودن وابراز خویشتن است.
انگیزه ی بازی کردن در کودکان اختیاری نیست .آن ها بازی می کنند چون نمی توانند بازی نکنند.درحقیقت بازی کردن به تنهایی یک هدف است.هنگام بازی کردن با یکدیگر ،کودکان به طور شهودی خود را برای شرکت درنوعی شبکه ی مشترک فرسنده/گیرنده با درجه ی بالایی از توجه متقابل به یکدیگر آماده می سازند.این بدان معنی است که در اوایل زندگی ،آن ها شنیدن ،انتظار کشیدن وواکنش نشان دادن به اشارات را تمرین می کنند.همچنین کودکان در بازی قوانین اساسی اجتماعی را دریک زمینه ی طبیعی می آموزند.قوانینی مانند:رعایت نوبت در گروه.
کودکان از طریق بازی ،روابط هیجانی نزدیک برقرار می کنندکه به وسیله ی این روابط،خود را درمقابل دیگران می آزمایندوهمانند سازی می کنند.بازی فعالیتی است که به واسطه ی لذت بر انگیخته می شودوشامل شادی ،جذابیت،وهیجان است.
برخی از کودکان به دلایل های مختلفی تمایل زیادی به بازی کردن نشان نمی دهند کودکان دارای اتیسم نیز از این دسته کودکان می باشند.این کودکان،تعامل اجتماعی ضعیفی دارند ودر نتیجه اغلب به نظر می آید که قادر به یادگیری بازی با دیگران نیستند.اما اگر بازی توسط بزرگسالان طراحی شود آن ها پایگاهی مشترک می یابند،یعنی جایی که از طریق بازی می توانند تجربه های اجتماعی کسب نمایند.کسب چنین تجربیات مفید برای آن ها به شیوه ای دیگر کار بسیار دشورای می باشد.
وقتی راجع به بازی حرف می زنیم ،به جنبه های اجتماعی آن علاقه مندیم وبه تعاملات بین کودکان بدون دخالت بزرگسالان توجه می کنیم.توصیف وتوضیح جهان اجتماعی دشوار است وتنها با مشارکت ودرگیر شدن باآن است که می توان درکش کرد.یک راه برای کودکان دارای اتیسم در انجام این مطلب بازی کردن با همتایانش است.چه این همتایان ،کودکان دارای اتیسم باشد چه کودکان عادی.بازی هایی که دراین کتابچه شرح داده می شودمی توانند برای هرکودکی لذت بخش باشند.این بازی ها به گونه ای طراحی شده اندکه حتی اگر کودکان منظور وهدف آن ها را درک نکنند،موجب موجب سرخوردگی آن ها از بازی نمی شود.

سایت مرتبط در حوزه کودک و فرزندپروری

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *