نوشتن در دانش آموزان اتیسم

نوشتن در دانش آموزان اتیسم
یکی از اهداف بنیادی تحصیل برای همه ی دانش آموزان، کسب مهارت هایی است که به آن ها برای حضور مستقلانه در اجتماع نیاز دارند.این هدف به ویژه برای دانش آموزان مبتلا به اختلال طیف اتیسم که تاخیر شناختی هم دارند، بسیار مهم است.یکی از مهم ترین مهارت ها، مهارت های تحصیلی اساسی خواندن، نوشتن، وریاضیات است که باید در برنامه های آموزشی بسیاری از دانش آموزان مبتلا به اختلال های طیف اتیسم گنجانده شود(کاکاوند، ۱۳۸۸).ودر میان مهارت های تحصیلی پایه، نوشتن، پیچیده ترین وعالی ترین مهارت است که دردوران تحصیلی آشکار می شود.
هیل ریچ(۱۹۸۵) می گوید: تا همین اوخر معلمان برای آموزش خواندن از روش سنتی استفاده می کردندکه صرفا برروی تکلیف تمرکز داشته است، روشی که دارای سه مرحله بوده است: مشخص کردن موضوع، وادار کردن دانش آموز به نوشتن و گرفتن اشتباهات با خودکار قرمز، به همین علت است که دانش آموزان نوشتن را فعالیتی جذاب نمی دانند واز بین آن ها نویسندگان خوبی بیرون نمی آید.
باتوجه به این که هدف از نوشتن صرفا به رشته درآوردن کلمات طبق یک نظم مشخص برروی کاغذ نیست بلکه هدف انتقال افکار، احساسات وعواطف به خواننده است این نکته اهمیت فرایند نوشتن را به مانشان می دهد. واز طرفی باتوجه به این که دانش آموزان مبتلا به اختلال طیف اتیسم درتفکر انتزاعی، شناخت اجتماعی، ارتباط وتوجه مشکل دارند نشانه های نوشتاری اغلب به یادگیری وارتباط آن ها کمک می کند. یکی از موثر ترین رویکرد ها درآموزش این دانش آموزان استفاده از وسایل آموزشی دیداری است.