روش تعامل همه جانبه برای کودکان اتیسم

روش تعامل همه جانبه برای کودکان اتیسم
تعامل همه جانبه روشی برای آموزش مبانی و اصول مهارتهای پیش گفتاری و ارتباطی به کودکان و بزرگسالان دارای اختلالات شدید ذهنی و اتیسم است. افرادی که در مراحل اولیه و ابتدایی ارتباط قرار دارند. این روش در اواخر دهه ۹۰ در مدرسه بیمارستانی هارپربری واقع در هارپربری توسط گروهی از متخصصان تدوین گردید. انجام فعالیت در این زمینه امکان برقراری ارتباط با افراد مبتلا به اختلالات شدید شناختی، و یا درجاتی از گستره اختلال طیف اتیسم که دارای عملکردهای سطح پایین هستند، توسط دیو هی وت و ملانی نید انجام شد. در این روش بزرگسالان در برابر فعالیتهایی که دانش‌‎آموزان از خود نشان می دهند واکنش نشان می دهند. هدایت به دست دانش‌آموزان می افتد و شیوه سنتی و نقش در نظر گرفته شده پیشین برای مربی کنار گذاشته می شود. مربیان شروع به تکرار رفتاری می کنند که دانش آموز برای پذیرفته شدن در دنیای خود اقدام به انجام آن نموده است.
این روش بر تعامل تاکید دارد. این تعامل می تواند در هر سطحی باشد، الگوی ارتباطی در مورد بزرگسالان، مربی، مراقب و یا هر کسی که مسئولیت نگهداری از افراد را بر عهده دارد باید به شکلی باشد که حالتی دو طرفه و تعاملی داشته باشد. تا بتواند معنادار برآورنده نیاز باشد. چنین ارتباطی نکات زیر را در خود دارد:
۱٫برای هر دو طرف لذت بخش است.
۲٫با توجه به رفتارهای میان فردی موجود در ارتباط حالتی تعدیلی مداوم دارد و بر اساس پیام دریافت شده واکنش نشان می دهد.
۳٫ سرعت مناسبی دارد (هدف این نیست که فرد با سرعت هر چه بیشتر مراحل را طی کند).
۴٫ در نظر گیری ادراک فعالیتهای یادگیرنده و میل او به برقراری ارتباط اجتماعی و یا فعالیتهایی که به قصد برقراری ارتباط انجام می پذیرد واکنش نشان دادن به فرد یادگیرنده و پذیرش هدایت از جانب او
هدف ، ایجاد و رشد تدریجی شیوه ای از تعامل در فرد مبتلا به ناتوانی است تا از این طریق بتواند رفتارهای مربوط به ارتباطات میان فردی را تنظیم کند. از جمله‌ی این رفتارها می توان به تن صدا در هنگام صحبت کردن و یا نوع نگاه کردن اشاره کرد. این رفتارها به منظور جلوگیری از هر نوع سوء تفاهم و عامل تهدید کننده برقراری ارتباط و نیز جذب توجه و علاقه مندی فرد یاد گیرنده به برقراری ارتباط روی می دهند.
روح الله فتح آبادی

سایت مرتبط در حوزه کودک و فرزندپروری