اتیسم: بازی خانه برای کودکان اتیسم اگر به دوران کودکی خود بازگردیم ،در می یابیم که ما بسیاری از قوانین را در رابطه با بازی با دیگر کودکان آموخته ایم.این پدیده بدون آگاهی ما صورت گرفت وقوانین نیمه آگاهانه جذب شدند.برای مثال ا زبین این قوانین می توان به مفهوم خانه اشاره کرد. احتمالا بیشتر […]
اتیسم: بازی خانه برای کودکان اتیسم
اتیسم: بازی خانه برای کودکان اتیسم
اگر به دوران کودکی خود بازگردیم ،در می یابیم که ما بسیاری از قوانین را در رابطه با بازی با دیگر کودکان آموخته ایم.این پدیده بدون آگاهی ما صورت گرفت وقوانین نیمه آگاهانه جذب شدند.برای مثال ا زبین این قوانین می توان به مفهوم خانه اشاره کرد.
احتمالا بیشتر ما به خاطر داریم که قبل از آن که دریک بازی، فریاد می زدیم “خانه” واژهای مبنی بر این که در زیر فشار شدید می توانیسم استراحتی کنیم.
بزرگسالان نیز می توانند از مفهوم خانه، ولو این که یک پناهگاه ذهنی باشد،به منظور کناره گرفتن از جمع برای مدتی کوتاه وتجدید قوا قبل از دوباره وارد شدن به دنیای واقعی بهره مند شوند.
کودکان دارای اتیسم دراین فرایند ضعیف اند .آنان عقاید واحساسات را به صورت دسته بندی نشده دریافت می کنند وبه همین دلیل اغلب تحت فشار قرار می گیرند.در نتیجه ارتباط این کودکان با جهان واقع قطع می شودیا احساس بدی دارندودر تدام تمرکز با مشکل مواجه می شوند.
بنابراین کودکان دارای اتیسم برای طبقه بندی ونظم بخشیدن به عقاید واحساسات ومحرک ها به وابسته اند.شواهد نشان می دهند که وقتی این نظم بخشی به افکار با کمک آموزش ساختاری بر پایه ی مجسم سازی فعالیت های روزانه با موفقیت انجام می شود،آن ها احساسات راحتی می کنند،بر تکالیف بهتر متمرکز می شوندوبنابراین بهتر قادر به دستیابی به پتانسیل های خود هستند.ولی چه طور باید محرک ها را در عرصه ی اجتماعی نظم بخشید؟
در ارتباطات اجتماعی،که شرکت درآن ها برای کودک دارای اتیسم ضروری است ،کودکان باید بیاموزندچگونه بدون ترک کردن محیط ،زمان راسپری کنند.
تجربیات نشان می دهداگر ما قوانین جهان اجتماعی را به زبان کودکان تفسیر وتوضیح دهیم، کودکان قادر به یادگیری واستفاده ازآن ها هستند.
برای فهماندن این نکته به کودکان که واژه ی خانه چه معنایی دارد،بزرگسالان باید موقعیت هایی را طراحی کنندکه فراتر از توانمندی های کودکان باشد.موقعیت هایی که کودکان را وادار به کنار ایستادن می سازد.
برای بعضی کودکان ،یک متن اجتماعی می تواند نقطه ی شروع خوبی برای درک مفهوم خانه باشد.
خانه
من با بچه های دیگر بازی می کنم.
گاهی اوقات من باید از بازی کنار بایستم :خانه
وقتی در خانه هستم،کلاه قرمز را بر سر خواهم گذاشت.
وقتی در خانه هستم در بازی شرکت ندارم.
با این شیوه،کودکان از طریق بازی،درکی راجع به مفهوم خانه کسب می کنند.
رویه:۲یا ۳ کودک دور یک میز می نشینندوابزار وقوانین بازی به آن ها معرفی می شود.
-کودک اولی،یک کارت از مخزن کارت ها برمی دارد.
– کاری را که درکارت معین شده است انجام می دهد،مثلا غلغلک دادن کودکان با یک پر.
– هنگامی که یکی از کودکان احساس کرد که در زیر فشار قرار گرفته،می تواند کلاه قرمزی را برسر گذاشته وبگوید “خانه”واز بازی کنار بایستد.
– هنگامی که کودک کلاه را برداشت،دوباره وارد بازی می شود.
– سپس کودک شماره دو یک کارت بر می دارد و به همین ترتیب کار دنبال می شود.
– وقتی مخزن کارت ها خالی از کارت شد،بازی تمام است.
به این شکل کودکان به سرعت از طریق بازی درکی ابتدایی به شیوه ای ساده وجالب از مفهوم “خانه”می سازند.
بزرگتر ها باید این مفهوم را از طریق در دسترس قرار دادن کلاه برای کودکان درون یا بیرون خانه وارد زندگی روزمره ی آن ها کنند.
روح الله فتح آبادی
سایت مرتبط در حوزه کودک و فرزندپروری:
