درمان با استفاده از فعالیت های زندگی برای کودکان دارای اتیسم

درمان با استفاده از فعالیت های زندگی برای کودکان دارای اتیسم

برنامه درمان با استفاده از فعالیت های زندگی توسط دکتر کیو کیتاهارا در توکیو در کشور ژاپن و در کودکستان موساشینو هیگاشی در سال ۱۹۶۴ آغاز شد. تفاوت این روش با چهار روش توضیح داده شده پیشین در این است که این روش بر پایه یک دیدگاه فلسفی آموزشی ایجاد شده است.
برنامه های درمانی با استفاده از فعالیت های زندگی روش منظم آموزشی کودکان دارای اتیسم در طی ساعت های درسی و بر اساس سه ستون اساسی آموزش است:
تمرینات بدنی پرقدرت وشدید
ثبات عاطفی
تحریک هوشی
تاکید این روش بر فعالیت های تحصیلی است. این فعالیت ها بر اساس ظرفیت های انفرادی افراد دارای اختلال طراحی می شوند و در زمینه های مختلفی مانند آموزش زبان ، هنر، ریاضیات، مطالعات اجتماعی و علوم مورد استفاده قرار می گیرند.این برنامه قابلیت سازگاری با برنامه های معمول مدارس را دارد و بنابراین فرصتی برای حضور کودک دارای اختلال را در محیطی فراگیر فراهم می سازد.این تجربه در نهایت سازگاری اجتماعی و استقلال فرد را همراه با حفظ کرامت وی در یک محیط عادی ممکن می سازد.
آموزش جسمانی: تربیت بدنی کودک با استفاده از تمرینات جسمانی مشخص شده ای انجام می پذیرد. این تمرینات عاملی برای کم کردن اضطراب و کسب بنیه مناسب جسمی همراه با تثبیت ریتم و مسیر معمول رشد جسمانی هستند.تمرینات بر پایه دیدگاه انسجام حسی به منظور ایجاد هماهنگی و همراهی نظام حسی بدن در یک نظام تعاملی انجام می شوند. اعتقاد بر این است که چنین تمرینات شدیدی باعث رهاسازی اندورفین می شود که در نهایت به کم کردن تنش و بیش فعالی می انجامد.
برنامه روزانه با استفاده از یک برنامه طراحی شده مبتنی بر مهارت های زندگی روزمره و مهارت های اجتماعی به منظور کسب و تداوم پیشرفت در امور آموزشی به سرانجام می رسد.خدمات مربوط به حمایت از خانواده که به صورت آموزشی به والدین ارائه می شود آنان را برای حضور در برنامه های معمول و پیش بینی شده آماده می کند.انگاره و فرض اصلی برنامه درمانی، استفاده از فعالیت های زندگی روزانه است و اینکه آموزش باید در محیط عادی اجرا شود.
به اعتقاد پایه گذار این روش ساختاردهی فعالیت های روزمره فرصت کمتری برای بروز رفتارهای برگرفته از اختلال اتیسم و نیز بروز حرکت های وسواس گونه را فراهم می سازد.بنابراین هدف، اسقلال فرد و افزلیش یادگیری وی در یک محیط جمعی است و آموزش تک به تک و انفرادی مورد توجه نیست. مهارت های زندگی روزمره و مهارت های اجتماعی با استفاده از تقلید از مربیان و آموزگاران و نیز همسالان انجام می شود.
روح الله فتح آبادی

سایت مرتبط در حوزه کودک و فرزندپروری